Rekken vermindert spierkracht en spierstijfheid

REKKEN VERMINDERT SPIERKRACHT EN SPIERSTIJFHEID

Herda, TJ, Costa, PB, Walter AA, Ryan ED, Hoge KM, Kerksick CM, Stout JR, Cramer JT (2011) Effects of two modes of static stretching on muscle strength and stiffness. Med. Sci. Sports Exerc., 43: 1777-1784.

Het rekken van spiergroepen wordt bij veel sporters en sportploegen gebruikt. Er zijn verschillende doelen om te rekken en een van de bekendste is wellicht wel het laten toenemen van flexibiliteit door de afname van spierstijfheid. Spierstijfheid zou je kunnen definiëren als de weerstand die een spier geeft bij het buigen of strekken van een gewricht. Als die weerstand laag is zal dat bevorderlijk zijn voor het buigen van het gewricht. In de volksmond zouden we zeggen dat in zo’n geval iemand lenig is. Herda et al. hebben in deze studie onderzocht wat het effect is van 2 methodes van rekken op spierstijfheid en spierkracht. Dit laatste gebeurde omdat rekken een negatief effect kan hebben op spierkracht [1]. Bij een vorm van rekken werd gewerkt met vaste, niet veranderende gewrichtshoeken. Hierbij neemt gedurende het rekken langzaam de weerstand van de spiergroep af. Bij de tweede methode werd een spiergroep gerekt waarbij de gewrichtshoek heel langzaam een klein beetje werd veranderd zodat er constant dezelfde spanning op de spiergroep bleef staan.

Er is bij 17 recreatieve mannelijke sporters (gemiddeld 21 jaar) gekeken naar het effect van de 2 eerder genoemde vormen van rekken op spierstijfheid. Het onderzoek bestond uit 2 testdagen. Tussen beide tests zaten enkele dagen. Een testdag bestond uit het meten van het effect van een van beide vormen van het rekken van de hamstrings op spierstijfheid en spierkracht. Maximale spierkracht en de mate van spierstijfheid werden direct voor en na het rekken gemeten. De spierkracht werd bij een vaste kniehoek gemeten in een normale zithouding. De mate van spierstijfheid werd bepaald door na te gaan hoe groot de weerstand was in uiterste hoeken. Het rekken gebeurde bij beide methodes zittend op een stoel waarbij het been werd gestrekt. Tijdens het rekken bij een constante weerstand betekende dit dat het been steeds iets verder werd gestrekt zodat deze constante weerstand in de hamstrings bleef bestaan. Bij beide methodes werden de hamstrings 16 keer achter elkaar 30 sec gerekt en 20 sec ontspannen.

De maximale spierkracht nam bij beide methodes van rekken niet (significant) af. Alleen tijdens het rekken bij een constante weerstand bleek de spierstijfheid af te nemen. Waarom dit niet het geval was bij het rekken bij een constante hoek is niet duidelijk.

Uit het onderzoek van Herda et al. kan geconcludeerd worden dat langdurig rekken van spiergroepen ten koste kan gaan van de spierkracht. Rekken wordt daarom alleen aangeraden als er sprake is van hinderlijke spierstijfheid. Als dit het geval is, wordt geadviseerd de bewuste spiergroep te rekken bij een constante weerstand en niet bij een constante hoek. De vraag is of deze resultaten ook gevonden zouden zijn bij topsporters; dit aangezien het onderzoek is uitgevoerd bij recreatieve sporters.

[1] McHugh MP, Cosgrave CH. (2010) To stretch or not to stretch: the role of stretching in injury prevention and performance. Scan. J. Med. Sci. Sports, 20: 169-181.

bron: www.topsporttopics.nl